Dahl curry

Het zal geen verrassing zijn dat we moeten wennen aan de hitte. Het is nu 32 graden en we hebben net van de lunch genoten in de Seashell Bar van het Mutiara Burau Beach Resort op Langkawi. De foto is gisteravond gemaakt. De voorstelling van de zonsondergang is elke avond precies voor onze neus. We doen al die dingen die we vooraf hebben bedacht: niets dus. Lekker lummelen, zwemmen, pintje pakken, wat eten en dat soort aangename bezigheden. Wel zijn we vandaag met de kabelbaan, die hier vlakbij is, naar een bergtop gegaan. Mooi uitzicht, maar verder niet heel bijzonder.

Het ontbijt in dit hotel is een avontuur. Wat dacht je van Dahl curry, Brusselse wafels met stroop, pittige kipgerechten, exotische fruitsoorten en nog veel meer. Maar gewoon een sneetje brood kan ook, al is dat dan niet met hagelslag. Het is voor ons niet meer voor te stellen dat het nog maar vijf dagen geleden is dat net nieuwjaar was. Er hangt hier en daar nog wel kerstversiering, maar ook dat kunnen we maar moeilijk plaatsen.

Travelling 11,500 kilometers across the globe requires a bit of adjustment, both physically and mentally and that's what we've been doing for the past 48 hours. There's a really nice atmosphere here in the resort so that total relaxation is automatic. The Malaysians are friendly although mainly shy ane they have a strange way of attracting customers into their shops with signs like: Hey you, come and drink here! It's pretty hot at 32 C but with a breeze coming in from the bay. You were right Fran, the food is great although in this resort it is geared to the tourists and they serve lasagne instead of spicy chicken soup. Tonight we're going for the bay buffet again which we had on Wednesday and is a mixture of Indian and Malasian food as much as you can eat for abut 10 euros. I wasn't impressed with the curry at breakfast - only the Indians were eating that, remember that Derek? curry for breakfast.
The photo was taken yestrday evening at about 8, we're near the equator so the days and nights are almost equal length. It's a strange thought to think that we're still only half way to New Zealand!