donderdag 19 januari 2012

Modderpoel / Mud pool



Ohakune, waar we gisteren na een lange, tijdrovende, maar wonderschone en enerverende tocht zijn geariveerd, is een wat vreemde plaats. Julie noemt dit soort dorpen Hillbilly-dorpen en ze heeft denk ik wel een beetje gelijk. Ohakune is behalve het Nieuw Zeelandse centrum van de wortelteelt (ik verzin het niet) ook een wintersportdorp. Die status heeft het te danken aan de ligging aan de voet van de Mount Ruapehu, een van de bekende skigebieden op het noorder eiland. Hoe de 2797 meterhoge berg uit uitziet weten we niet want de top is al sinds we hier zijn in nevelen gehuld. Wat we wel weten is dat  in 1995 de laatste uitbarsting heeft plaatsgevonden, want de Ruapehu is een vulkaan. Vandaag hebben we een wandeling gemaakt naar een van de hellingen van de berg om een prachtige waterval te zien. De gedachte dat we onder een actieve vulkaan lopen is opwindend.
Central North Island is in zijn algemeenheid een fascinerend gebied. Het land bruist, stoomt, borrelt en erupteert dat het een lieve lust is. Zo zagen we gisteren langs de weg ergens stoom uit wat bosjes komen. Nieuwsgierig geworden keerden we om en reden een weggetje in om het spektakel van naderbij te aanschouwen. En zo sta ineens bij een sputterende modderpoel in de stank van fosfor, sulfaat, magnesium en wat al niet meer.
Het laatste stuk van de route die we reden ging over de Desert Road. Vijftig kilometer lang zie je niets als een verlaten, kaal en onbarmhartig berglandschap met rechts de drie vulkanen Mt Tongariro, Mt Ngauruhoe en Mt Ruapehu. We zijn twee nachten in het Ohakune Top 10 Holiday Park, een niet al te dure, maar ook niet erg frisse studio voor twee. We kunnen zelf koken, dat scheelt dan wel weer. Morgen rijden we naar Wellington waar we de nacht doorbrengen om vrijdag de Interislander Ferry te nemen naar Picton op het Zuidereiland. Er wordt gezegd dat de oversteek een van de mooiste van de wereld is. We zijn benieuwd.


 
Austria
Yesterday’s long drive was like driving through many different countries. The landscape here is so varied and moves from ‘native bush’ NZ to Austrian mountains and plains, South of France coastal villages, English hills, and even Crete was used as a comparison at one point.
Whilst curiosity may have killed a cat or two at some point, on a trip like this it’s a good thing to have. As we saw steam rising from some bushes at the side of the road yesterday, we turned around to go and investigate. What a good thing we did or we would have missed the spectacular sight of bubbling mud in the mud pool. I could honestly have spent a few hours just watching the boiling mud and smelling the sulphur, phosphate and other weird elements.  

2 opmerkingen:

  1. Zullen we jullie huis vast in de verkoop zetten, zodat jullie langer kunnen blijven of misschien zelfs immigreren ? want jullie beleven heel veel en zien zoveel mooi's. liefs GeJo

    BeantwoordenVerwijderen